Hokwerda’s Kind en Poison in Filmhuis

19 nov , 10:19 Nieuws
hokwerda s kind st 7 jpg sd low kopie
VEENENDAAL - Filmhuis Veenendaal vertoont op zaterdag 23 november om 20.00 uur de film Hokwerda’s kind. In deze film, losjes gebaseerd op het gelijknamige boek van Oek de Jong, speelt verdrinkingsgevaar een belangrijke rol. Op zondag 24 november is om 14.30 uur Poison te zien. Dit is de filmische weergave van het veel geroemde toneelstuk ‘Gif’ van de Nederlandse auteur Lot Vekemans. In beide films gaat het om de complexiteit van de relatie tussen twee mensen die op de proef wordt gesteld door ingrijpende gebeurtenissen. Het Filmhuis Veenendaal draait films in gebouw Spectrum aan het Kees Stipplein. De voorstellingen zijn toegankelijk voor zowel leden als niet-leden.
Als jong meisje wilde Lin, Holkwerda’s kind, niets liever dan wedstrijdzwemmer worden. Dus dook ze keer op keer in het open water van de vrije natuur. Haar vader stond steevast aan de kant om haar uit het water te hijsen, gooide haar vaak zelf in het water, tot het eens bijna misging. Als dertiger heeft Lin, gespeeld door Sanne-Samina Hanssen, inmiddels een carrière als Olympisch wedstrijdzwemmer achter de rug. Haar vader heeft ze sinds haar tiende niet meer gezien. Door haar werk in een kledingzaak komt ze in contact met de Vlaamse Henri (Kevin Janssens). Hij is een man die zijn brood verdient als onderwaterlasser van schepen. Hij vraagt haar mee uit en dat is het begin van een stormachtige affaire. Lin en Henri duiken hals over kop in een intense liefdesrelatie. Ze genieten van hun relatie, maar trekken elkaar ook steeds dieper naar beneden. Ze vergeten daarbij dat ook geliefden kunnen verdrinken. Regisseur Boudewijn Koole liet zich inspireren door het gelijknamige boek van schrijver Oek de Jong. Eerder verfilmde hij de roman Nooit meer slapen, van Willem Frederik Hermans (2016), met beelden van mistige toendra’s en maakte hij Verdwijnen (2017) met desolate sneeuw- en ijslandschappen. Nu zijn het de koude dreigende golven die de eenzaamheid en de nietigheid van de mens tegenover de natuur verbeelden.
Poison vertelt het verhaal van een man en een vrouw die elkaar jaren na hun scheiding weer ontmoeten op een begraafplaats. Ze hebben elkaar tien jaar niet gezien, sinds de dag dat Lucas (Tim Roth) ervandoor ging. Hij woont nu in Nederland, Edith (Trine Dyrholm) bleef in Luxemburg, waar hun zoon begraven ligt. De aanleiding voor hun ontmoeting is de herbegrafenis van hun kind, omdat er gif in de bodem is aangetroffen. Tijdens de paar uur die ze samen doorbrengen blijkt hoe ernstig het grote verlies van hun kind hun levens vergiftigd heeft. Wat volgt, is een intensief, pijnlijk, maar ook eerlijk gesprek tussen twee mensen die niets meer met elkaar delen behalve hun verdriet. De kracht van de film zit, naast de goed geschreven dialogen, in de grote acteerprestaties van de hoofdrolspelers. Uiteindelijk draait Poison om de vraag hoe om te gaan met rouw. De een is in de tijd van het verlies blijven steken, de ander moest vooruit en is gevlucht. Beide overlevingstactieken komen aan bod. Het knappe van Poison is dat de film geen kant kiest en dat ook niet verlangt van de kijker.
foto:
Hokwerda's Kind (foto: Triple P Entertainment)